آزمون رفتار منطقی سرمایه گذاران در تصمیم گیری تخصیص دارایی ها

در حالی که مدافعان مدیریت مالی سنتی اعتقاد به عقلائی بودن تصمیمات سرمایه گذاران دارند، مطالعات "مالیه رفتاری" سعی بر آن دارد تا از طریق نظریه های رفتاری، روانشناسی و جامعه شناسی، تصمیمات سرمایه گذاران را تشریح نماید. برخی شواهد تجربی نشان داده اند که الگوهای تصمیم گیری که اساس منطقی و ریاضی دارند در عمل، کمتر توسط افراد سرمایه گذار به اجرا در می آیند و سرمایه گذاران در بیشتر مواقع بر اساس شهود و قواعد سرانگشتی تصمیمات خود را اتخاذ می کنند نظریه نوین پرتفوی که توسط مارکوئیتز در سال 1952 بنیان گذاشته شد یکی از مشهورترین الگوهای منطقی در تصمیم گیری درباره تخصیص دارایی ها می باشد بر این اساس در این تحقیق هدف، بررسی منطقی بودن رفتار سرمایه گذاران در هنگام تخصیص دارایی است و معیار رفتار منطقی، پیروی افراد از پیشنهادات الگوی مارکوئیتز می باشد. نتایج تحقیق نشان از آن دارد که سرمایه گذاران در بازار سرمایه ایران در تخمین بازدهی، نوسان بازدهی(ریسک) و همبستگی میان بازده دارایی ها به اطلاعات تاریخی دارایی ها توجه ندارند و دیدی رو به آینده دارند به تعبیری دیگر تصور سرمایه گذاران بر این است که رویدادها و روندهای جدید در بازار تداوم خواهند یافت. به این ترتیب که آنها نسبت به صنعتی که به تازگی عملکرد خوبی داشته است خوش بینانه و نسبت به صنعتی که اخیرا بازدهی ضعیفی داشته است بدبینانه و با اطمینان کمتری رفتار می کنند. اما به نظر می رسد که تصمیمات سرمایه گذاران در مورد تخصیص دارایی ها در اغلب موارد به نتایج مطلوب می انجامد به این معنا که وزن هریک از دارایی هایی که سرمایه گذاران در پرتفوی خود لحاظ می کنند با اوزان پیشنهادی در الگوی مارکوئیتز در اغلب مواقع تفاوت معناداری ندارد. نتیجه دیگری که از تحقیق حاضر بدست آمد مبنی بر این بود که سرمایه گذاران در تصمیمات درباره تشکیل پرتفوی، به همبستگی میان بازده دارایی ها توجه چندانی نمی کنند به عبارت دیگر از میان متغیرهای مطرح در بحث تخصیص دارایی (بازده، ریسک و همبستگی دارایی ها) کمترین اهمیت را برای متغیر همبستگی میان بازده دارایی ها قائلند.